Συντάκτης: Κλέλια Αρμπηλιά / Φωτογραφίες: Μαρίζα Καψαμπέλη / Eπιμέλεια δημοσίευσης: George Fiorakis
Τα Εξάρχεια κρύβουν θησαυρούς! Ειδικότερα και σχετικά με την πολιτισμική και καλλιτεχνική τους ταυτότητα, καμιά φορά περιδιαβαίνοντας τη γειτονιά νιώθουμε σαν να ανακαλύπτουμε σεντούκια με χρυσάφι κρυμμένα στα στενά τους. Το χρυσάφι των Εξαρχείων δε μεταφράζεται σε υλικά και ούτε χρειάζεται να βρεις την άκρη κάποιου ουράνιου τόξου για να το ανακαλύψεις. Όσο βαθαίνει η σχέση με τη γειτονιά και τους ανθρώπους της ένα-ένα συλλέγουμε τα διαμαντάκια. Διαμαντάκια παλιά και πολύτιμα όπως για παράδειγμα οι εκδοτικοί οίκοι ή ο θαυμαστά χαοτικός χείμαρρος έκφρασης στους τοίχους τους αλλά και φρέσκα όπως τα εγχειρήματα και όλοι αυτοί οι αστικοί πειρατές και οι πειρατίνες που με το ατίθασο πνεύμα τους τα επέλεξαν ως τον τόπο που θα στήσουν τα σημεία παραγωγής σύγχρονου πολιτισμού στην πόλη και θα αφήσουν και αυτοί και αυτές το δικό τους πλούτο. Ένα βροχερό απόγευμα λοιπόν, κάναμε μια τέτοια ανακάλυψη και βρεθήκαμε στο φρέσκο και πολύ ζεστό χώρο του Peru Athens που άνοιξε τις πόρτες του τον Οκτώβριο του 2023, για να μάθουμε από πρώτο χέρι πως ένα κορίτσι που η ζωή του ορίζεται από την τέχνη, έστησε σε μια παλιά αποθήκη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα καινούργια εγχειρήματα της γειτονιάς.
Peru Athens - Δεληγιάννη 16, Εξάρχεια - Αθήνα
Facebook - Instagram - Site - Εργαστήρια
695 558 2986
Η Δήμητρα Μπουρίτσα είναι ζωγράφος, αρχιτέκτονας και εικαστικός. Ξεκινώντας τις σπουδές της από την αρχιτεκτονική, ακολούθησε στην πορεία έναν άλλο, όχι και τόσο μακρινό βέβαια, δρόμο αυτόν της κλίσης που είχε από μικρό παιδί: τη ζωγραφική. M’ ένα μικρό διάλειμμα για ένα έτος στο Βέλγιο όπου καταπιάστηκε με τη γλυπτική και ως απόφοιτη της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας όπου εργάστηκε και βούτηξε το δαχτυλάκι της γνώσης σε διαφορετικά εργαστήρια, τέχνες και τεχνικές (ζωγραφική, σκηνογραφία, νέα μέσα, installation, performance και άλλα) η τέχνη της είναι αυστηρά αναλογική και το έργο της αφορά στη σύγχρονη ζωγραφική. Ως εικαστικός εμπνέεται από την πολύπλευρη και ιδιαίτερη γυναικεία φύση και τα στερεότυπα που έως πρόσφατα τη συνοδεύουν, και συγχρόνως, όπως μας είπε με τον χειμαρρώδη και πράο τρόπο που μας μίλησε για το εγχείρημα του Peru, από τον τόπο που ανακάλυψε σε ένα της ταξίδι στην Κούβα το 2009, τη Λατινική Αμερική παρέα με τους μύθους, τη λογοτεχνία, την αποσιωπημένη συχνά και αιματοβαμμένη ιστορία της αλλά και το όνειρο της ίδιας να επισκεφθεί το Περού. Μπορεί λοιπόν το Peru, να εμπνέεται από μυθικούς τόπους που όμως είναι αληθινοί, συγχρόνως, είναι μία προσωπική ουτοπία που έγινε πραγματικότητα στο “παλίμψηστο” που είναι τα Εξάρχεια για τη Δήμητρα. “Το να γίνεις καλλιτέχνης δεν είναι κάτι που αποφασίζεις, σε διαλέγει. Από μικρή με θυμάμαι να ζωγραφίζω” μας λέει, και δεν είναι καθόλου δύσκολο να το αποδεχτούμε, όσο μας μιλά και βρίσκεται ανάμεσα σε καβαλέτα, φρέσκα φυτά, γήινα χρώματα, μπογιές και ένα παιδικό μεταλλικό κουτί που βρίσκεται μπροστά της που το έχει από τότε, ακόμα γεμάτο με χρώματα. Οι άνθρωποι, λέμε εμείς, όταν είμαστε τυχεροί, γινόμαστε αυτό που πρέπει να γίνουμε. “Το Peru δε θα μπορούσε να μη βρίσκεται στα Εξάρχεια. ‘Εμενα πάντα εδώ. Οι δρόμοι τους, οι άνθρωποι, η αρχιτεκτονική.. όλα λένε ιστορίες. Προσπάθησα να είναι εδώ για να είμαι και εγώ εδώ και να προσφέρω κάτι στην Αθήνα, στα Εξάρχεια και στην κοινότητα”. Η πανδημία και η μητρότητα υπήρξαν το απαραίτητο κενό που έδωσε στην καλλιτέχνιδα το χώρο να αναπτυχθεί η ιδέα για ένα εργαστήρι αρχικά για να εργάζεται στα έργα της και τελικά για να ενώσει με διαφορετικούς τρόπους ανθρώπους, τέχνες και την κοινότητα. Ένα σημείο ανοιχτό προς κάθε άνθρωπο που θέλει να εξερευνήσει τις δημιουργικές του ικανότητες, που θέλει να ακονίσει και να εμπλουτίσει τις γνώσεις του στην ιστορία της τέχνης και της ζωγραφικής ή να τη γνωρίσει από την αρχή, ένα χώρο χαλάρωσης και έκφρασης που δίνει το χρόνο και τον προσωπικό χώρο σε κάθε ένα από εμάς να αποσυνδεθεί, να συγκεντρωθεί σε κάτι χειροπιαστό και τελικά να βιώσει ένα πνευματικό και δημιουργικό διάλειμμα που “μόνο καλό μπορεί να κάνει”, όπως ένθερμα υποστηρίζει η εμπνεύστριά του. “Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να πιάσει, να χρησιμοποιήσει το χρώμα, το πινέλο, να συγκεντρωθεί στις σελίδες ενός βιβλίου. Aυτή είναι η φύση μας, η διαδικασία είναι ψυχοθεραπευτική, όπως η κεραμική ή ένα μάθημα γιόγκα, ο εγκέφαλός μας άλλωστε δε χρειάζεται τόση πληροφορία αλλά πιο συγκεκριμένη πληροφορία”.
“Ακόμα και αν είναι η πρώτη φορά που πιάνεις μολύβι, παστέλ ή πινέλο στο χέρι σου, μπορείς να έρθεις. Πού ξέρεις τι μπορεί να συμβεί… Αρκεί να αρχίσεις.” Ανακάλυψε και άλλα που θα εμπνεύσουν να το επισκεφτείς στο peruathens.com.
Είναι γεγονός ότι εδώ και καιρό, οι άνθρωποι αναζητούν τρόπους να αποσυνδεθούν από τους ψηφιακούς κόσμους, τρόπους να ηρεμούν και έρχονται σε επαφή με τον εαυτό και τις πιο αρχέγονες και γόνιμες λειτουργίες του μυαλού. Η ζωγραφική, όπως και κάθε δημιουργική διαδικασία ανοίγει νέους τρόπους σκέψης και αντίληψης, η δημιουργική αυτοέκφρασή μπορεί να μας βοηθήσει να διαχειριστούμε σκέψεις, συναισθήματα, να συγκεντρωθούμε στο μέσα μας. “Η τέχνη γενικότερα, είτε τη βλέπουμε, είτε την ασκούμε μιλάει στο ασυνείδητο και μας συνδέει με προσωπικούς συνειρμούς που μπορούν να μας βοηθήσουν.” Στα εργαστήρια που προσφέρονται στο Peru, η ζωγραφική αποτελεί τον άξονα γύρω από τον οποίο αναπτύσσονται διαφορετικοί διάλογοι ή και μηνιαίες θεματικές με τις τέχνες (γραφή, θέατρο, μουσική, χορός και ούτω καθεξής). Στα μαθήματα ενηλίκων αυτό που επιδιώκεται είναι οποιοσδήποτε και ανεξαρτήτως γνώσεων να έρθει σ’ επαφή με το χειροπιαστό, με το σχέδιο, με το χρώμα, να συγκεντρωθεί σε κάτι και να χαλαρώσει. Η Δήμητρα φυσικά δείχνει τους τρόπους, διδάσκει για τη σύνθεση, για το χρώμα, για τη χρήση των υλικών αλλά και μοιράζεται γνώσεις και πληροφορίες από κάθε κομμάτι της ιστορίας της τέχνης.
Στο Peru, λοιπόν, καταδυόμαστε σε νέους κόσμους και συγχρόνως ανακαλύπτουμε καινούργιες καλλιτεχνικές διόδους μέσα από τις συνεργασίες του, σε αυτές (μπορείτε να δείτε αναλυτικά εδώ) συμβαίνουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Σεμινάρια δημιουργικής γραφής και art therapy, stop motion αλλά και ιστορία της τέχνης, σχέδιο, σύνθεση ζωγραφική με μοντέλο και το πρόγραμμά ποικίλει και εμπλουτίζεται συνεχώς. Φυσικά, δε λείπουν η ζωγραφική και εργαστήρια φαντασίας για παιδιά τα παρασκευοσαββατοκυριακα προς το παρόν. Η στροβιλιστή σκάλα οδηγεί στο πατάρι, το σημείο που έχει διαμορφωθεί κατάλληλα ώστε να μπορεί να εργαστεί κάποιος καλλιτέχνης, αρκεί να επικοινωνήσει με τον χώρο και να το “καπαρώσει”. Σύμφωνα με τη Δήμητρα“ ο κάθε άνθρωπος κάτι φέρει” και αν ψάχνει χώρο να το μοιραστεί ή να συνεργαστεί το Peru είναι ένα ανοιχτό πεδίο για προτάσεις. Δε χρειάζεται να ζωγραφίζεις για να περάσεις μια βόλτα και να ανακαλύψεις τους κόσμους του δικού μας Περού, κάποιο από τα καλλιτεχνικά εργαστήρια, τις ομιλίες και τις θεματικές θα σε κερδίσει.
> Μπορείς εύκολα να κλείσεις τη θέση σου σ΄ένα από τα εργαστήρια του Peru εδώ.
Δείτε ακόμη
Λένε πως όλοι άνθρωποι γεννιούνται καλλιτέχνες και σ’ αυτό εδώ το στενάκι των Εξαρχείων που ενώνει το Μουσείο με την Καλλιδρομίου, έχουν βαλθεί να μας το υπενθυμίζουν με πολύ όμορφο τρόπο. Δεν έχουμε πάρα να αφεθούμε σ’ αυτό που η νέα γενιά καλλιτεχνών προσφέρει πια στην πόλη μας. Μια τέχνη συμπεριληπτική, μια τέχνη χωρίς όρια, ηλικία και σύνορα, μια τέχνη που βγαίνει από τα μουσεία και τις γκαλερί και μπαίνει στα σπίτια, στις γειτονιές και στις καθημερινές μας ζωές.
Συντάκτης: Κλέλια Αρμπηλιά / Φωτογραφίες: Μαρίζα Καψαμπέλη / Eπιμέλεια δημοσίευσης: George Fiorakis